web analytics

Camoufleren

Om mee te kunnen draaien in de maatschappij hebben veel autisten de neiging zich anders voor te doen dan dat ze werkelijk zijn. Socialer met name. Meedoen met borrels en feestjes op het werk bijvoorbeeld. Of uren op een verjaardagsfeestje in de kring zitten (maar geen enkel gesprek kunnen volgen, omdat alles tegelijkertijd binnen komt). Ook proberen autisten op deze manier te voorkomen dat ze gepest of buitengesloten worden. Mijn eigen ervaring is dat je je voor de gek houdt en andere mensen nog steeds doorhebben dat je anders bent, want het is geen natuurlijk gedrag voor een autist.

Nadelen

Dat resulteert er in dat veel autisten na verloop van tijd chronisch overbelast raken en is een reden voor uitvallen door een autistische burn-out. Het niet jezelf kunnen zijn vreet energie. Ook kan je omgeving je overschatten doordat ze niet zien hoeveel stress en energie het meedoen jou geeft.

Naast de kans op een burn-out kunnen er ook angsten of depressies ontstaan. Je weet soms niet meer wie je nou zelf bent. Lange tijd is dit ontkent, maar onderzoek van de afgelopen jaren wijst anders uit.

Voordelen

Natuurlijk zitten er voordelen aan camoufleren. Heel veel mensen, ook neurotypische mensen, doen het. Het is natuurlijk gedrag, zodat je in de groep opgenomen wordt. Zolang er evenwicht is tussen mee proberen te doen met de rest en jezelf kunnen zijn is dat geen probleem. Het helpt met geaccepteerd worden binnen een groep, zoals bijvoorbeeld op het werk of een opleiding. En doordat je sociaal overkomt kan je contacten leggen met anderen. En hopelijk vrienden maken die je uiteindelijk accepteren zoals je echt bent.

Zelfzorg

Het is best moeilijk om voor jezelf op te komen. Allereerst moet je zelf erkennen dat je niet aankunt wat anderen aankunnen. Dat is best moeilijk als je jarenlang wel meegedraaid hebt. “Maar ik kon het toch altijd? Waarom nu dan niet meer?” Een nieuw ritme met daarin voldoende rustmomenten is erg belangrijk. Wat rust is, verschilt overigens weer per persoon. De een heeft behoefte aan stilte, de andere muziek die hij goed vindt. De een gaat knutselen, de ander ligt op bank.

En minder vaak naar borrels en verjaardagsfeestjes. Ergens vroeg aankomen als het nog niet al te druk is en na een uurtje als de rest binnendruppelt alweer vertrekken.

Maar ook leuke dingen kunnen energie vreten. Erg frustrerend. Dan heb je een leuke dag in een dierentuin of pretpark gehad en dan lig je nog vroeg uitgeput in bed. En de dagen daarna kan je niets, want je moet bijkomen.

En dan komt de tweede moeilijkheid, het overtuigen van de omgeving dat je toch niet aankunt wat je altijd wel al deed. Sommige mensen zullen dit accepteren, anderen vinden dat je je aanstelt. Of, ondanks dat je je werk goed (op het perfecte af) uitvoert, vinden managers dat je niet bij het bedrijf past. Het is soms onduidelijk wat mensen nou echt willen. Mag je jezelf zijn of moet je maskeren?

Links